بارونک

توی این روزهای نیامدن و ننوشتن احساس دین دارم به ثبت این روزها، حس دین به همه ی آه هایی که ثبت شد و در عوض باید خنده ها هم ثبت شود. داستان آمدنشان از سوم دی شروع شد. ازاولین مکالمه ی باباها . مکالمه ا بارونک...

واسه ساعت 9 کوک کرده بودم و با حجم کارهایی که کرده بودم فکرشم نمیکردم زودتر بیدار بشم اما از 8.5 به بعد خواب به چشمام نمی اومد. عمه یاس شام رو قرار بود بپزه و مامان آرز و آزا مرغ ها. منم قرار بود تمام بارونک...

بعد از 6 سال آدم حس می کند در این گام تمام اولین ها را گذرانده.فقط و فقط فکر میکند، یک شب توی شلوغ ترین خیابان مشهد، کنار هم بازی کودکیش، قدم میزدیم و توی دلم قند آب می شد از شیطنت هم قدم همراه.شیرین، پر هراس و بی بدیل.مثل بوسه های چند ثانیه ای پردلهره و ناب توی یک فیلم.از آنها که توی دل آدم یک دخترک رختشور با شیدایی پاهایش را در رودخانه بازی می دهد و بی خیا بارونک...

مگه داریم بهتر از سیاوش؟

دیروز رفت و حس خوب تک تک لحظه های این چهار روز توی قلبمه.

آلبوم جدید سیاوش توی آخرین روز بودنش یک اختتامیه ی عالی واسه این بهشت بود (:

بارونک...